zieba4

zieba2

zieba3

Zięba to gatunek niewielkiego ptaka z rodziny łuszczaków.

Występowanie
Zięba jest ptakiem, który występuje powszechnie na kontynencie europejskim, w niektórych rejonach Azji i w północnej Afryce. Z uwagi na dość niesprzyjające warunki pogodowe, nie występuje w Skandynawii.

Zięba jest ptakiem popularnym również w naszym kraju. Występuje powszechnie – spotykana jest w ogromnych wręcz ilościach – niektóre statystyki mówią wprost – to najliczniejszy ptak w Polsce. Jest to ptak w założeniu wędrowny, jednak odnotowuje się zimowanie coraz większej ilości osobników. Standardem jest to, iż zimują osobniki płci męskiej – broniąc terytorium, na zimę odlatują zaś samice.

Swoje gniazda zięba buduje w rozwidleniu gałęzi drzewa. Budową zajmuje się samica. Gniazdo zbudowane jest z drobnych gałązek, mchu, włosia, traw i innych elementów. Nie jest na trwale zamocowane do drzewa.



Wygląd
Ptak ten wyróżnia się pięknym upierzeniem. Niewielki, o bogatym ubarwieniu piór. Rude okolice oczu, różowy spód ciała ptaka, czarno białe skrzydła i niebieska górna część głowy tworzą unikalne połączenie, dzięki któremu zięba jest ptakiem nie do pomylenia z innymi. Warto wspomnieć. Na skutek mieszkania się podgatunków, mogą zachodzić nieznaczne różnice w upierzeniu. Nie bez znaczenia jest również inny walor zięby – unikalny głos. Ćwierkanie zięby porównywalne jest ze „śpiewem” słowika. Wiele lat temu, możliwości głosowe powodowały, że zięby były łapane do niewoli.

Pożywienie
Zięba żeruje głównie na ziemi. Jest ptakiem, który przede wszystkim decyduje się na spożywanie pokarmu pochodzenia roślinnego. Zjada nasiona roślin, owoce jagód, jabłek, śliw, gruszek. Nierzadko jednak decyduje się na pokarmy pochodzenia zwierzęcego – głównie owady i pajęczaki. Zbiera jedzenie przede wszystkim na ziemi, jednak w przypadku owadów i pajęczaków, może je zbierać również na gałązkach roślin.

Lęgi
Zięba wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Składa około 6 jaj, wysiaduje je przez 11-15 dni. Młode po wykluciu dokarmiane są przez samicę i samca. Po około 15 dniach, młode są już zdolne do latania i mogą opuścić gniazdo. W przypadku nadchodzącego zagrożenia, mogą jednak opuścić je nieco wcześniej.

Zięba jest ptakiem długowiecznym. Znane są przypadki zięb, które żyły ponad 20 lat.