gilGil to jeden z bardziej popularnych w Polsce ptaków. Należy do rodziny łuszczaków.

Występowanie

Występuje na terenie całej Polski, w znacznej części Europy, w Azji, Japonii, Turcji, a nawet Iranie. Warto w tym momencie wspomnieć, że gil to ptak, którego wyróżnia się wiele gatunków. Poszczególne regiony to miejsca charakterystyczne dla określonych z nich. Inne gile w takim rejonie występują.

W Polsce, miejscem występowania tych ptaków, są gęste lasy wilgotne, liściaste oraz mieszane. Widywany jest także w zadrzewieniach, w parkach, na alejkach, oraz innych miejscach, niekoniecznie znacznie oddalonych od siedzib ludzkich. Z natury jest dość płochliwy, ale w poszukiwaniu pokarmu decyduje się nierzadko na odwiedzanie miejsc położonych w okolicach siedzib ludzkich.

Gniazdo zakłada w sąsiedztwie cieków wodnych – strumieni, rzek , potoków, rzadziej w miejscach, gdzie woda stoi. Gniazdo najczęściej buduje na drzewie, na wysokości co najmniej 1,5 metra, ale najczęściej na znacznie wyższej. Gniazdo składa się z suchych gałęzi, korzonków, traw i innych elementów.



Wygląd

gil2Gil to ptak o dość charakterystycznym wyglądzie. Samce i samice są nieco większe od wróbli – długość ciała gila to około 17 cm, rozpiętość skrzydeł jest o około 10 cm większa. Samce charakteryzują się ciekawym ubarwieniem w którym wyróżnia się pomarańczowy, przechodzący w jaskrawo – czerwony kolor brzucha i boków. Szczególnie dobrze to wygląda w zimowej scenerii – gil staje się wtedy ptakiem nie do pomylenia z innym. Samice są nieco bledsze.

Lęgi

Samica gila w ciągu roku znosi jajka dwukrotnie, pierwszy raz w okolicach kwietnia. Wysiaduje je przez około 14 dni. Później młode są karmione przez kilkanaście dni przez oboje rodziców. Młode, po dorośnięciu, lecą w niżej położone rejony, gdzie dużo łatwiej zdobywają pożywienie.

Charakterystyczną cecha tych ptaków, jest długowieczność. Gile dożywają nawet piętnastu lat. Najstarszy zaobrączkowany ptak żył lat 17.